رساله عقل وعشق

افلاطون در سه رسالۀ لیسیس (یا دوستی Lysis on Friendship)، ضیافت Symposium و فایدروس Phaedrus به مقوله دوستی و عشق توجه خاص نشان داده است. در لیسیس، سقراط در گفتگو با گروهی از جوانان شهر آتن، "دوستی" را مورد بحث قرار می دهد و در ضیافت و فایدروس، "عشق Philia" محور گفتگو است. دیدگاه افلاطون درباره دوستی و عشق را می توان در راستای نظریات هستی شناسانه و معرفت شناسی او دانست.به نظر می رسد برای افلاطون دوستی با کارایی usefulness و عشق با زیبایی Beauty پیوند دارد. برای او عشق واقعی تنها عشقی است که از مجاز درگذرد و به زیبایی حقیقی (که تنها در جهان مثل قابل دستیابی است) بپردازد و آن را بازتولید کند. هر عشقی غیر از این، از عشق حقیقی به دور است و باید برای تبدیل شدن به عشق حقیقی مسیری را بپیماید.مهم ترین مقوله ای که عشق حقیقی را از دیگر عشق ها جدا می سازد برائت آن از امیال بشری است. در حالی که عشق های جسمانی خود را در فرزندان، بازتولید می کنند، عشق حقیقی تنها در زیبایی است که دوباره آفریده می شود. در مقابل، دوستی برای افلاطون اساسا با مقوله ی نیاز و کارایی به هم پیوسته اند و از این رو، همواره در مقامی پایین تر از عشق قرار می گیرد. به نظر می آید از همین روست که (علیرغم تمایل زیاد سقراط به مقوله ی دوستی) بحث او درباره ی آن به نتیجه ی مشخصی نمی رسد و در جای دیگری نیز دوباره مورد توجه خاص قرار نمی گیرد. رساله عقل وعشق...ادامه مطلب

 دوستی، چنان که در رساله لیسیس به بحث گذاشته می شود، برای افلاطون چندان مفهوم مشخصی ندارد. هر چند که وی مدعی آن است که برای او اهمیت "دوستی" برابر است با اهمیتی که افراد به چیزهای بسیار مورد علاقه خود می دهند و دوستی، مقوله ای بوده است که از کودکی ذهن او را به خود مشغول داشته است و دوست را به هر ثروت دیگری ترجیح می دهد. اما همه اینها مانع از آن نمی شود که او در ارائه تعریف مشخصی از دوستی درمانده شود و در نهایت نیز گفتگو با همین طنز پایان می پذیرد که هنوز نتوانستیم کشف کنیم که چه کسی را می توان دوست دانست.گفتگوی پیچیده ای درگرفته است و راه های مختلفی که برای یافتن ویژگی های یک دوست طی می شود، یک به یک به شکست می انجامند. چرا که هر یک از آنها بر پایه ای نادرست بنا شده اند و سقراط تنها در قسمت نتیجه گیری از هر بحث است که به نادرست بودن بنیان های آن پی می برد. رساله عقل وعشق...ادامه مطلب

ارسطو چند ویژگی عمده برای دوستی عنوان می کند.اولین ویژگی دوستی آن است که دوستان باید با یکدیگر زندگی را بگذرانند. از نظر ارسطو هیچ چیزی به اندازه با هم زیستن علامت دوستی نیست. دوستان خوب خیرخواه well-wisher یکدیگر هستند.ویژگی مهم دیگری که ارسطو برای دوستی در نظر می گیرد، متقابل بودن آن mutualاست.ارسطو معتقد است که اگر صرفا یک فرد، دیگری را دوست داشته باشد و خیرخواه او باشد،اما دیگری نیز متقابلا چنین نباشد، این رابطه را نمی توان دوستی دانست،بلکه تنها نوعی خیرخواهی است. آنچه یک رابطه را تبدیل به دوستی می کند، متقابل بودن آن است.همچنین هر کدام از افراد باید از رساله عقل وعشق...ادامه مطلب

هر کس از این دنیا چیزی برداشت

من فقط ، دست برداشتم

همین!!

وتوکجائی ببینی چقدر آدم شده ام ...

رساله عقل وعشق...

نامم را پدرم انتخاب کرد!

نام خانوادگی ام را اجدادم!

دیگر بس است!

راهم را خودم انتخاب خواهم کرد
رساله عقل وعشق...

در تمام طول این زندگی اگر طول و عرض صفر را طی نکرده ام در عبور از این مسیر دور از الف اگر گذشته ام از اگر ، اگر به یا رسیده ام واز کجا به ناکجا ... یا اگر به بودنم احتمال هستی داده ام باز هم دویده ام آنچنان که زندگی مرا ،اکنون در این زمان  در یاد دوست داشتن تو که می گوئی نیم دهه می گذرد ،نفس نفس حدس می زند هر چه می دوم با گمان رد گامهای تو گم نمی شوم ... اما پیدا هم نمی شوم رساله عقل وعشق...ادامه مطلب

بدان ای رونده ی راهِ خدای عزّوجل که جوارح آدمی را علاقه است به دلِ آدمی. هم چنین دل را نیز علاقه است به هر عضوی از اعضای آدمی تا اگر هر کدام عضو عبادتی کند، نوری به طریقِ علاقه ی آن عضو در دل زیادت شود و اگر معصیتی کند، تاریکی پیدا آید در دل... معلوم است که صلاح آدمی در صلاحِ دل است تا تن بر وفق دل مطیع در عبادت مشغول باشد و دل که در کارِ مخصوصِ خود مشغول تواند بود، آن سفر کردن است به حق تعالی و مشغول بودن به عاقبتِ حمیده و غیر آن. رساله عقل وعشق...ادامه مطلب

عقل، اجزاي وجود خويش باطل کردن است عشق، اين اوراق را شيرازه دل کردن است جاي خود را گرم کردن در سراي عاريت عکس را در خانه آيينه منزل کردن است رخنه انديشه را مسدود کردن عزلت است ورنه خلوت را ز فکر پوچ محفل کردن است گر کليدي هست قفل کعبه مقصود را دست خود کوته ز دامان وسايل کردن است با خس و خاشاک بستن پيش راه سيل را بهر ما ديوانگان فکر سلاسل کردن است با تکلف زندگي کردن درين مهمانسرا بر خود و بر دوستداران کار مشکل کردن است رساله عقل وعشق...ادامه مطلب

دوستی تنها ابزاری برای رهایی از "بد" است و از این رو نمی تواند میان آنهایی که شبیه یکدیگر هستند به وجود آید، چرا که آنچه هر یک از آنها برای رهایی از چنگال بد دارد، دیگری نیز داراست و چیزی بیش از آن نیز ندارد. پس باید دوستی میان کسانی واقع شود که مانند یکدیگر نیستند. افراد شرور هرگز نمی توانند دوست کسی باشند، از سوی دیگر شباهت خوبان به یکدیگر مانع از دوستی میان آنها است و از این رو تنها دوستی ممکن میان خوبان و کسانی اتفاق می افتد که نه خوبند و نه بد.مسئله جالب توجه در اینجا این است که در این شکل دوستی نیز این فرد "خوب" است که از "کارایی" دوست خنثی خود بهره مند رساله عقل وعشق...ادامه مطلب